Merhaba arkadaşlar!

1.5 yıl aradan sonra yazmak, nasıl blog tutulduğunu unutmakla eşdeğer bir şey zira nasıl giriş yapacağımı bilemedim. Bugün bloga dönmeye ve bir inceleme paylaşmak istedim sizlerle. Instagram veya Youtube hesabımı takip edenler benim Sarah J. Maas ne kadar sevdiğimi bilirler. Dikenler ve Güller Sarayı serisine bayılan biri olarak Cam Şato serisine bir kaç defa başlayıp ama her defasında yarım bırakmıştım. Neyse bu sefer kendimi zorlayıp okudum (tüm seriyi değil tabi sadece 3-4 kitabı) ama sevdim mi? Hayır. Dediğim gibi kendimi zorladığım için okudum. Bu seriyi de sevebileceğimi düşünüp kendimi zorlamanın alemi yokmuş onu anladım. Bu serinin de seveni çok ama ben ACOTAR'cı olmaya devam edeceğim. Baya paslandığım için uzun uzadıya bir yazı paylaşmayacağım. Sadece sevmemin nedeni karakterlere bağlanamamam ve sevemememdi. Şu aralar Sarah'ın yeni kitabı Crescent City'e başlamak istiyorum ama henüz gerekli motivasyonu edinemedim. İngilizce kitap okumaya hep üşeniyorum.

Merhaba! Bugün geçen FMA yorumumda bahsettiğim Asude kitabından yani Ateşle Oynama'dan bahsetmek istiyorum. Kitabı baya beklemiş biri olarak belki 2 yıl belki 2 yıldan da fazla, beğenmediğimi ve beklentilerimin altında kaldığını söylemek zorundayım. Büyük bir asude okuyucusu olarak, şu ana kadar çıkan her kitabını okumuş, beğenmiş biri olarak benim hoşlanmadığım, hatta ve hatta okumakta zorluk çektiğim bir kitap oldu. İsterseniz çok beklemişsin belki ondandır diyebilirsiniz. Olabilir de ama diğer kitaplarından hiç bu kadar keyif almadığımı hatırlamıyorum. Okuyanlar bilir Asude'nin kitaplarında 2 çift olur. Okurken bir süre sonra ikinci çifti daha çok sevmeye başladım ama o da uzun sürmedi. Kitap akıcı gelmedi bana.  o yzüden atlaya atlaya gitme yoluna başvurdum en sonunda da kitabın sonunu okuyup bıraktım. Yani evet okumanızı tavsiye ettiğim söylenemez. Ve ben beğenmemiş olabilirim bu benim düşüncem ama bu beğenenler de varsa saygı duymadığım anlamına gelmez. Kısacası kitabı almayı düşünenlere iyi düşünün derim. 

Konusu

Sorumsuzca yapılan bir kaza,  neredeyse bir aileyi tamamen yok etmişti. Geride kalan genç adamın yüreğine kazınan yaralar,  vücuduna mühürlenenlerden çok daha fazlaydı. Kaybettiklerinin büyüklüğü karşılığında,  doğal olarak intikam istiyordu. Ve karşısına cesurca çıkan bu güzel sarışın,  onun öfkesinin hedefi oluverdi.  Genç kadın ailesine o kadar düşkündü ki hiçbir şart onu yolundan geri çeviremezdi.

Korkup geri adım atmadığı gibi, fedakârca intikamın yönünü değiştirdi. Kardeşi için yapabileceklerinin sınırı  her ikisi için de şaşırtıcıydı.  Çaresizliğe sınır olmadığında, sınırsız bir bilinmeyene kucak açılır. Belki de çaresiz acıların ilacı  sınırsız bir aşktır.    İntikam isteyen yaralı bir adamla kaderi değiştirmek isteyen inatçı bir kadının, imkânsız bir aşka sürüklenişini soluksuz okuyacağınız  bir FMArsal romanı daha!

Yorum

Her çıkan FMA kitabını alıp sonra hüsrana uğrayanlar burada mı? Ben tamamen böyle biriyim. Buz sıcağı harici bütün kitaplarını okudum yazarın. O kitabı hakkında kötü yorumlar gördüğüm için (yeterince) vazgeçmiştim almaktan. Neyse bu seferde aldım ama diğer kitaplarından daha da hüsran dolu bir kitap oldu benim için. Diğer kitaplarını beğenmemiştim dedim ya diğerleri bunu okuduktan sonra gözümde iyi bir yere yerleşti. Bilmiyorum yazar belki de motivasyonsuz olduğu bir zaman aralığında yazdı.

Karakterleri de sevemedim bir türlü. Her iki karakterin başına da o kadar haksızlık geldi o kadar çok şey başına geldi ki bu kitap yetişkin edebiyatından daha çok trajediye dönüşmüş gibiydi. Her kitapta biraz acı çeken karakterler var ama bu kitapta dozunun kaçtığını ve bunun kabak tadı verdiğini söylemem gerek. Bir de yazarın her kitapta yenilemekten çekindiği ve aynı olay örgüsüyle yazdığını biliyorsunuz, artık umarım biraz yeniliğe gider.
Almak isteyenleriniz varsa alabilirler tabi ama önerir miyim sorusunun cevabını aldığınızı düşünüyorum. 

Bizler yalancıydık.
Güzel, ayrıcalıklı ve dertsiz tasasız,
lüks içinde yaşıyorduk.
Çatlayıp kırıldık.
Bu bir aşk ve macera hikâyesi…
Bir trajedi masalı...
Hangisi gerçek?
Hangisi yalan?
Kararı siz verin.

Alıntılar

***

Herkese keyifli haftasonları!

Sekizinci Hikâye. On Dokuz Yıl Sonra...

Yorum

Puanlama: 3/5